Ο γιατρός καταξιώνεται μέσω του ασθενούς του και ο ασθενής ωφελείται από το γιατρό, με μοναδικό και κοινό στόχο τη θεραπεία. Επομένως γιατρός και ασθενής είναι μαζί και όχι απέναντι. Είναι ο άνθρωπος μαζί με τον άνθρωπο και όχι η αυθεντία απέναντι στο αντικείμενο. Η σχέση τους είναι ισότιμη, κάτι που επιτυγχάνεται με την αμοιβαία εμπιστοσύνη, το σεβασμό, την αξιοπρέπεια, την ευγένεια, την ειλικρίνεια και την εχεμύθεια.